Mike Portnoy vs. Mike Mangini

[norb_95]

Dla mnie, jak zapewne dla większości, Portnoy powinien zostać na zawsze w grupie. Był osobowością, która tworzyła jajcarski i badassowy klimat. Jest świetny technicznie, bardzo twórczy i pomysłowy, do tego śpiewał boczne wokale. Z nim grupa była po prostu świetna i nikt nie musiał tego udowadniać na siłę, tak jak to teraz wygląda. Oczywiście do Manginiego nie można mieć żadnych zastrzeżeń, jednak Portek był tym brakującym i głównym żywiołem, którego teraz brakuje. Mangini gra świetnie jak z automatu i... to w sumie tyle jeśli chodzi o zalety, o ile przyjmiemy to za zaletę.

[Agnieszka]

Ja w sumie nigdy nie zastanawiałam się nad lepszością perkusistów czy klawiszowców w zespole. Przyjmowałam ich twórczość taką, jaka była i w takim składzie, w jakim była tworzona. Oczywiście poza pierwszą płytą, bo tej nie liczę jako Dream Theater. Aczkolwiek jak się tak zastanowić, to faktycznie Portnoy wnosił coś więcej do brzmienia muzyki DT. Przy utworach z jego udziałem mnie po prostu nosi, uderzenia są wyraziste, pełne ekspresji, emocji, mam konkretny rytm, które mogę wybijać, wytupywać, wyklaskiwać czy na co mi tam wpadnie ochota. Mangini jest dobry technicznie, ale brakuje mi czegoś w jego uderzeniach. Są one bardziej zachowawcze, wycofane w porównaniu z Portnoyowymi. Nie wiem, czy składnie to ujmuje i w miare sensownie pisze, ale konkluzja jest taka, że mój wybór padł na Portnoya

[Dżon Pietruszka]

Zawsze Portnoy - za feeling, za brzmienie, za kozackie fille, za brodę, za łeb pełen pomysłów, ogólnie za wszystko... Miszcz nad miszcze

[Black Breath]

Gra Portnoya tętniła żywiołowością. Facet grał temperamentnie, przy czym brzmiał tak, że chciało się tej perkusji słuchać. Brzmienie perkusji na The Astonishig jest dla mnie takie jakieś nienaturalnie sterylne, wykastrowane z drapieżności, takie jakby sklecone na jakimś EzDrummerze albo innym programie do robienia perkusji na komputerze.
Mangini jest bardzo sprawnym perkusistą, ale wszystko w jego grze wydaje mi się takie po profesorsku zaplanowane, bez pierwiastka szaleństwa. Nie lubię takiego grania. Nudzi mnie.

[Lupus007]

Zdecydowanie Portnoy choć nie trawię jego gry post-dreamowej i osobowości. Doceniam i cenię Manginiego, który jest bardzo sprawny i chyba jeszcze nie do końca pokazał na co go stać w Dreamach.

[Mordred]

Portnoy!