HISTORIA

DZIEDZICTWO DREAM THEATER

Pierwotnie nazwany Majesty, utworzony przez studentów Berklee College of Music, gitarzystę Johna Petrucci, basistę Johna Myunga i perkusistę Mike’a Portnoy’a, zespół wkrótce poszerzył skład o klawiszowca Kevina Moore’a i wokalistę Chrisa Collinsa. Po wydaniu Majesty Demo grupa sprzedała 1000 kopii nagrań w przeciągu sześciu miesięcy. Odejście Chrisa Collina w 1986 roku pozostawiło Majesty bez wokalisty. Po długim czasie przesłuchań potencjalnych następców, w listopadzie 1987, do grupy dołączył Charlie Dominici. Zespół, zainspirowany zrujnowanym kinem w Kaliforni, zmienił nazwę na Dream Theater. Po podpisaniu kontraktu z Mechanic Records grupa rozpoczęła pracę nad pierwszym lpngplayem. Opóźnienia spowodowane przez wytwórnię sprawiły, że zespół występował tylko w małych klubach i barach. Sfrustrowani doświadczeniami z wytwórnią muzycy Dream Theater zerwali więzy z Mechanic.

To była tylko jedna z drastycznych zmian w życiu zespołu. Po zwolnieniu Dominiciego grupa spędziła kilka kolejnych lat na poszukiwaniach wokalisty. Zakończyły się one pod koniec 1991 roku, kiedy do zespołu dotarło demo kanadyjskiego wokalisty Jamesa LaBrie, wcześniej śpiewającego w Winter Rose. Po przylocie na przesłuchania do Nowego Jorku, LaBrie został zaproszony aby dołączyć do zespołu. Podpisując kontrakt z Atco Atlantic (które stało się rozpoznawalne jako East West), Dream Theater wydał drugi album zatytuowany Images & Words w 1992 roku. Jedno z trzech wideo promujących album, Pull Me Under, stało się hitem stacji MTV. Choć zespół zaprezentował znaczny rozwój na trzecim studyjnym albumie Awake, zarejestrowanym od maja do lipca 1994, grupa nadal zmagała się z problemami personalnymi. Zanim album trafił do miksu, zespół opuścił klawiszowiec Kevin Moore, aby skupić się na karierze solowej. Zatrudniony jako tymczasowe zastępstwo na trasę Waking Up the World, Derek Sherinian stał się później stałym członkiem zespołu. Jego pierwszym nagraniem z Dream Theater był 23-minutowy utwór A Change of Seasons, napisany w 1989 i wydany we wrześniu 1995 na albumie o tym samym tytule.

imagesandwords-hq-1.jpg

Po mini trasie koncertowej Fix for ’96, członkowie Dream Theater rozstali się na kilka miesięcy, by zająć się różnymi projektami pobocznymi. Najbardziej zajęty był Petrucci. Dołączył do Portnoy’a i keabordzisty Jordana Rudessa w Liquid Tension Experiment – grupie, w której skład wchodził także basista Tony Levin. Petrucci grał także na gitarze w Explorers Club Trenta Gardnera i gościnnie wystąpił na albumie Shadow Gallery Tyranny. Myung i Sherinian współpracowali z wokalistą King’s X Ty’em Taborem w zespole Platypus. LaBrie pracował z Mull Muzzler, grupie, którą współtworzyli Matt Guillory i Mike Mangini.

Kolejnej zmiany Dream Theater doświadczył, gdy Jordan Rudess zastąpił zwolnionego w 1999 Sheriniana. W tym samym roku zespół wydał album koncepcyjny Scenes from a Memory, który opowiadał historię zamordowanej w 1928 roku młodej dziewczyny i młodego, żyjącego współcześnie mężczyzny, który jest prześladowany przez tę zbrodnię. Scenes from a Memory w całości zostało zarejestrowane live i wydane jako Live Scenes from New York . Nie obyło się tu bez kontrowersji. Niefortunnym zbiegiem okoliczności album, którego oryginalna okładka przedstawiała miasto Nowy Jork w ogniu , wydany został dnia 11 września 2001, w dniu ataków na World Trade Center. W 2002 roku zespół wydał dwupłytowy album Six Degrees of Inner Turbulence, w 2003 Train of Thought, a w 2005 Octavarium. Kolejny album live Score: XOX wydany został w 2006 roku. Zespołowi towarzyszyła wtedy orkiestra symfoniczna. Rok później ukazał się kolejny album studyjny Systematic Chaos, a po nim, w 2009 Black Clouds and Silver Linings.

livescenes.jpg
Screen-Shot-2017-08-29-at-10.51.29.jpg
Screen-Shot-2017-08-29-at-10.48.49.jpg

Sherinian rozpoczął karierę solową i dołączył do prog-jazzowo-fusionowego zespołu Planet X. Petrucci w 2003 roku wydał solowy album, a towarzyszyli mu basista Dave LaRue z Dixie Dregs i perkusista Dave DiCenso z Bostonu. Pod koniec 2010 roku Mike Mangini dołączył do zespołu, zastępując Mike’a Portnoy’a, który opuścił zespół we wrześniu tego samego roku.

DSC_5414comp.jpg
Pomimo napiętego kalendarza koncertowego Mike’a Manginiego, zespół znalazł czas, aby rozpocząć nagrania. Za pośrednictwem portalu YouTube swojego wydawnictwa Roadrunner wydali singiel On the backs of Angels w czerwcu 2011. Jesienią ukazał się album trafnie zatytułowany A Dramatic Turn of Events. Po okresie intensywnego koncertowania zespół zrobił sobie przerwę, aby jego członkowie mogli skupić się na dalszym komponowaniu.
We wrześniu 2013 roku Dream Theater powrócił z albumem self-titled. Tym razem Mangini był całkowicie zaangażowany w proces pisania muzyki. W listopadzie tego samego roku na CD i DVD ukazał się Live at Luna Park­ – zapis dwóch dni koncertów w ramach trasy Dramatic Turn of Events w Buenos Aires. Kolejne wydawnictwo live, zatytułowane Breaking the Fourth Wall, nagrane 24 marca 2014 roku w Boston Opera House, ukazało się rok później, a końcem 2015 roku zespół ogłosił plany wydania trzynastego albumu studyjnego, The Astonishing. Złożony, koncepcyjny album rodem ze świata sci-fi został wydany 29 stycznia 2016.
W 2017 roku zespół obchodzi 25-lecie wydania Images and Words trasą Images, Words and Beyond Tour. Początkiem 2018 roku rozpoczną się pracę nad kolejnym studyjnym wydawnictwem Dream Theater.
band-top2.jpg
Oryginalny tekst pochodzi z oficjalnej strony Dream Theater. Na język polski tłumaczyła Olka Bocheńska.